Wat is het Interuniversitair Samenwerkingsverband HuisartsenOpleiding (I.S.H.O.)

Wat is het Interuniversitair Samenwerkingsverband HuisartsenOpleiding?

De master-na-master huisartsgeneeskunde wordt in Vlaanderen georganiseerd door het ISHO, een interuniversitair samenwerkingsverband bestaande uit de academische centra huisartsgeneeskunde van de vier Vlaamse universiteiten: Om de gezamenlijke opleiding concreet gestalte te geven, zijn een aantal overleggroepen opgericht bestaande uit stafleden van de verschillende vakgroepen, een ICHO-medewerker en vertegenwoordigers van de haio's (HOP) en de praktijkopleiders (OVERSTAG):
  • werkplekleren: tekent het beleid uit i.v.m. de opleidingspraktijken en seminaries; ondersteunt de praktijkopleiders en de stagecoördinatoren;
  • curriculum en toetsing: bespreekt de samenstelling, inhoud, vorm en samenhang van de opleidingsonderdelen in functie van de eindtermen; bewaakt de kwaliteit en de toegankelijkheid van de aangeboden opleidingsmodules; is verantwoordelijk voor de examens op het einde van elk jaar en voor de tussentijdse formatieve evaluaties;
  • masterproef: is verantwoordelijk voor het beleid, de coördinatie en de afstemming i.v.m. de masterproeven.
Alle aspecten aangaande de opleiding worden besproken in de interuniversitaire POC (Permanente OnderwijsCommissie) Huisartsgeneeskunde die een adviserende functie heeft.

In het onderwijskundig kader van de master-na-master huisartsgeneeskunde staan volgende educatieve principes centraal:
  • de reflectieve praktijkvoering: leren en werken zijn voortdurend met elkaar vervlochten bij elk onderdeel van de opleiding; 
  • een sociaal constructivitisch onderwijskundig model: de opleiding is erg interactief, studenten en opleiders zijn in al hun leer- en werkzaamheden SAMEN en al doende aan het leren; 
  • leren gebeurt via een echte netwerkorganisatie waarbij de opleiders zelf blijven leren op een congruente manier met de studenten zelf; 
  • zelfverantwoordelijkheid en zelfsturing (als voorbereiding op levenslang leren); 
  • de praktijkgerichte opleiding is wetenschappelijk onderbouwd; 
  • een sterke integratie in het beroepsveld; 
  • vanuit een toekomstgericht model van huisartsgeneeskunde; 
  • een opleiding aanbieden met een maatschappelijk impact; 
  • waarbij via de interuniversitaire organisatie er meer slagkracht en een grotere interne kwaliteitsbewaking is.